Nad wodami oceanu

Niestety czas wracac do Meksyku. Ile czasu mi to zajmie bylo dlamnie zagadka ze wzgledu na nieznajomosc autobusowych polaczen. Poczatek nie napawal optymizmemem. Cickem bus ledwo ujechal 10 minut I sie zepsul. Wariacka przesiadka na trasie to kolejne obawy o bagaz, ktory zostal przerzucony z dachu na dach. W koncu docieram do do pierwszego punktu mojej trasy. Tym razem szczescie mni dopisuje. Ledwo wysiadam a juz jestem w autobusie jadacym pod sama granice. Ostatni odcinek w Gwatemali pokonuje w strugach deszczu upchany po raz kolejny w mini busiku do ktorego wrzuca mnie kierowca poprzedniego autobusu. Wszystko tak szybko sie dzieje ze nie zdazylem podziekowac.

Na granice decyduje sie dostac pierwszy raz w tej podrozy rikrza. Caly proceder konczy sie oczywiscie awantura o pieniadze na oczach meksykanskich celnikow. Granice przekraczam dosc sprawnie i jestem w Meksyku. Kolejny odcinek to znow busik tym razem do Tepuchali. Jestem wykonczony I poobijany. Zastanawiam sie nad noclegiem. Mimo to udaje sie na dworzec sprawdzic czy przypadkiem nie ma jakiegos busa do Puerto Eskondido, nadmorskiej miejscowosci, gdzie postanawiam sie udac I troche odpoczac. Okazuje sie ze autobus jest. 3 godziny oczekiwania I kolejne 13 godzin jazdy. Przeprawa z Antigui do Puerto zajmuje mi 25 godzin. W autobusie spotykam rodakow ze Slaska. On z Katowic. Ona z MYslowic.



Puerto Escondido to dodatkowy punkcik na mojej trasie. Zagladam na tutejsze plaze. Temperatura 25 stopni, slonce parzy, woda cieplutka a w niej probujacy swoich sil serferzy. Troche pstrykam zdjec miejscowym rybakom i generalnie sie relaksuje po trudach podrozy.

Komentarze (2)